Een borstreconstructie kan zes tot twaalf maanden na een amputatie worden uitgevoerd of na beëindiging van eventuele bestraling en/of chemotherapie. Dit noemen we een uitgestelde borstreconstructie. Het is ook mogelijk de reconstructie te laten doen tijdens dezelfde operatie waarin de amputatie wordt verricht, een zogenaamde directe borstreconstructie. Omdat niet iedere methode is geschikt voor elke patiënt, bespreekt de plastisch chirurg dit vooraf met u.

Het heeft grote voordelen om de borst te reconstrueren tijdens dezelfde operatie waarin de chirurg de borstkanker verwijderd. Zo hoeft de huid bijvoorbeeld niet opgerekt te worden, zijn er minder operaties nodig en scheelt het vaak een extra litteken.
In het geval van een verhoogd risico op erfelijke borstkanker of wanneer de borstkanker reeds is geconstateerd, kan een huidsparende borstamputatie worden uitgevoerd. Bij deze ingreep wordt de gehele borstklier verwijderd en blijft een groot deel van de huid van de borst bewaard. De borst kan worden gevuld met een prothese of met eigen weefsel van bijvoorbeeld de buik of rug.

Als de grote borstspier nog intact is in combinatie met de aanwezigheid van voldoende soepele en gave huid is het implanteren van een prothese de eenvoudigste manier. Bij zo’n operatie wordt gebruik gemaakt van het litteken van de amputatie. De ingreep duurt ongeveer een uur en de ziekenhuisopname één tot twee dagen. Wanneer er sprake is van bestraling adviseert de plastisch chirurg u een andere techniek.

Vaak moet er ook bij de zogenaamde “rug”methode ook een prothese worden gebruikt om de huid op te rekken. Dit proces noemen we weefselexpansie. De prothese voor weefselexpansie, ook wel ‘expander’ genoemd, is vergelijkbaar met een lege ballon. Tijdens de reconstructie en verplaatsing van de rugspier brengt de plastisch chirurg deze ballon onder de grote borstspier en/of de rugspier in. Vanaf twee weken na de operatie wordt de expander in etappes geleidelijk bijgevuld met een fysiologische zoutoplossing. Dit gebeurt net zo lang tot de gewenste cupmaat is bereikt en u moet tijdens een periode van vier tot acht weken een aantal keer naar de polikliniek. Het vullen gebeurt met een injectienaald en duurt ongeveer twee minuten. Na een rustperiode van drie tot zes maanden volgt een tweede operatie waarbij de expander wordt vervangen door een definitieve prothese.

Behalve reconstructie van de borst is ook reconstructie van de tepel mogelijk. Meestal gebeurt dit ongeveer zes tot twaalf maanden na de borstreconstructie. De tepel kan gemaakt worden van een deel van de andere tepel of van plaatselijk aanwezige huid. Een tepelreconstructie kan goed plaatsvinden onder plaatselijke verdoving. Als de gezonde borst aangepast wordt aan de nieuwe borst, wordt een tepelreconstructie meestal met deze operatie gecombineerd.

Voor het uitvoeren van de tepelhofpigmentatie werken we samen met Medical Beauty Center. Zij bieden zowel tatoeage als permanente make-up (PMU) van de tepelhof aan. Welke techniek voor u het meest geschikt is wordt eerst samen met u bekeken en besproken tijdens het intake gesprek. We nemen uitgebreid de tijd voor elke patiënt. Er wordt ook aandacht besteed aan uw wensen en de kleur en vorm van de pigmentatie.

Een reëel verwachtingspatroon is belangrijk bij de overweging voor een borstreconstructie. Het is namelijk zowel lichamelijk als geestelijk een zware ingreep, van vaak meerdere operaties. Daar komt bij dat het soms nodig is de natuurlijke borst te verkleinen of te verstevigen om beide borsten zoveel mogelijk op elkaar te laten lijken. Een gereconstrueerde borst zal in vorm, grootte en gevoel altijd verschillen van een natuurlijke borst. Toch zijn vrouwen die een borstreconstructie ondergingen in het algemeen zeer tevreden met het eindresultaat. Ze durven weer meer aan en voelen zich daardoor psychisch sterker.

Enkele dagen na een borstreconstructie worden de drains (dunne slangetjes in het wondgebied om wondvocht af te voeren) weggehaald. Bij ontslag uit het ziekenhuis hoort u wanneer uw controle-afspraak is bij de plastisch chirurg. Eventuele hechtingen worden op het spreekuur verwijderd. De eerste twee tot zes weken na de operatie moet u het rustig aan doen. De plastisch chirurg vertelt u precies wat u wel en wat u niet mag. Het kan verstandig zijn om voor de eerste periode thuishulp te regelen. Met een eventuele tweede operatie wordt altijd gewacht tot u weer voldoende bent aangesterkt.

Een borstreconstructie heeft dezelfde risico's als elke andere operatie. Er bestaat een kans op een nabloeding of er kan een infectie optreden. Rond een ingebrachte prothese vormt zich soms een bindweefselkapsel, waardoor de borst hard en pijnlijk aanvoelt. Een harde en pijnlijke borst is te behandelen met behulp van capsulotomie. Bij deze methode wordt het kapsel tijdens een operatie ingesneden zodat er meer ruimte voor de prothese ontstaat. Ook kan de bloedcirculatie in de wondranden of het verplaatste weefsel onvoldoende zijn met mogelijk weefselversterf tot gevolg.

Een borstreconstructie wordt niet gezien als een verfraaiende ingreep, maar als een behandeling om de gevolgen van een borstamputatie zo goed mogelijk te herstellen. In principe vergoeden alle zorgverzekeraars de kosten van een dergelijke operatie.