Dr. Dolmans heeft zich gespecialiseerd in de ziekte van Dupuytren en publiceerde verschillende artikelen over dit onderwerp waaronder in 'The New England Journal of Medicine'. Hij promoveerde op dit onderzoek en hij ontving hiervoor de Esser prijs en 'The International Dupuytren Award'.

Met Dupuytren diathese wordt bedoeld dat iemand een agressievere vorm van de ziekte heeft. Dit uit zich door een jongere ontstaansleeftijd, het aangedaan zijn van meerdere vingers, een snellere progressie en meer kans op een recidief (het terugkeren van de ziekte). Vaak is er bij een Dupuytren diathese ook een duidelijke familiaire component aanwezig. En deze mensen hebben vaak ook andere uitingen van de Dupuytren familie:

Er zijn twee soorten behandeling voor de ziekte van Dupuytren; de naaldmethode (percutane naaldfasciotomie ) of de klassieke operatie (selektieve fasciectomie).

We adviseren om contact op te nemen voor een behandeling als de hand niet meer plat op tafel gelegd kan worden, dus als er een kromstand van de vingers is opgetreden. Of als de knobbel in de handpalm pijnlijk is en daardoor beperkingen geeft in het dagelijks leven.

Het doel van de behandeling is het weer mogelijk maken van het strekken van de vingers of het verwijderen van een pijnlijke knobbel (nodus). Uw plastisch chirurg, de specialist in de hand, kan u adviseren welke van beide behandelopties voor u het beste is.

1. Naaldmethode (percutane naaldfasciotomie). Bij deze ingreep wordt de Dupuytren streng met een naaldje onder lokale verdoving doorgenomen op verschillende plaatsen. Het weefsel wordt hierbij dus niet verwijderd, maar doorgesneden. Het voordeel hiervan is dat u gelijk weer alles mag doen met de hand. Het nadeel is dat de Dupuytren sneller weer terug zal groeien. Uw plastisch chirurg zal beoordelen of de naald methode bij u mogelijk is. 

1. Operatie (Selektieve fasciectomie). Via ‘zigzag huidsneden’ worden de bindweefselstrengen verwijderd, waardoor uw vingers weer volledig kunnen strekken. De wonden worden gehecht en er wordt een drukkend verband aangelegd, soms in combinatie met een gipsspalk. De operatie kan onder regionale verdoving (hierbij wordt alleen de arm verdoofd) of onder volledige narcose plaatsvinden.

De hand moet na de klassieke operatie (selektieve fasciectomie) hoog worden gehouden en ‘s nachts dient u uw hand op een kussen te leggen. Na een aantal dagen wordt het drukverband verwijderd en een kleiner verband aangelegd. Ook kunt u al snel beginnen met oefeningen van de vingers. In het begin gaat dit wat moeizaam, maar na enkele dagen gaat dit al veel beter.
Zwaar werk is niet toegestaan. Na 7-14 dagen wordt u volgens afspraak op de polikliniek terugverwacht om de hechtingen te laten verwijderen.
Afhankelijk van de uitgangssituatie duurt het drie tot zes weken voordat u de hand weer normaal kunt gebruiken. Uw specialist beoordeelt of het nodig is om na de operatie onder begeleiding van een handtherapeut te oefenen en of het gebruikt van een spalk geindiceerd is.

Na een operatie is de buigstand van uw vingers meestal verdwenen. Alleen als de vingergewrichten te lang gebogen hebben gestaan, zijn deze zo verstijfd dat volledig ‘rechtmaken’ niet meer mogelijk is. Ook kan de ziekte terugkomen op dezelfde plaats of in andere delen van de hand.

Bij iedere operatie is er een klein risico op een complicatie zoals een infectie of een nabloeding. Deze kans is gelukkig klein. Specifiek voor deze operatie is er een risico op het beschadigen van zenuwtakjes van de vingers, waardoor het gevoel van de vinger (tijdelijk) verstoord kan raken.