Een borstreconstructie kan zes tot twaalf maanden na een amputatie worden uitgevoerd of na beëindiging van eventuele bestraling en/of chemotherapie. Dit noemen we een uitgestelde borstreconstructie. Het is ook mogelijk de reconstructie te laten doen tijdens dezelfde operatie waarin de amputatie wordt verricht, een zogenaamde directe borstreconstructie. Omdat niet iedere methode is geschikt voor elke patiënt, bespreekt de plastisch chirurg dit vooraf met u.
Neemt u gerust contact met ons op als u na het lezen van onze website nog vragen heeft. Ons secretariaat helpt u dan verder.

Bij de aanwezigheid van te weinig kwalitatief goede huid kan een nieuwe borst gemaakt worden van de huid en het vetweefsel van de buik. Dit kan overigens alleen als er op die plek een huid- en vetoverschot bestaat. De plastisch chirurg reconstrueert op deze manier een borst zonder de toevoeging van een prothese. Een nadeel is het achterblijven van een groot litteken op de buik. Voor deze operatie wordt u ongeveer vijf tot zeven dagen in het ziekenhuis opgenomen. Door het gebruik van microchirurgische techniek duurt de ingreep ongeveer vier tot tien uur.

Behalve reconstructie van de borst is ook reconstructie van de tepel mogelijk. Meestal gebeurt dit ongeveer zes tot twaalf maanden na de borstreconstructie. De tepel kan gemaakt worden van een deel van de andere tepel of van plaatselijk aanwezige huid. Een tepelreconstructie kan goed plaatsvinden onder plaatselijke verdoving. Als de gezonde borst aangepast wordt aan de nieuwe borst, wordt een tepelreconstructie meestal met deze operatie gecombineerd.

Voor het uitvoeren van de tepelhofpigmentatie werken we samen met Medical Beauty Center. Zij bieden zowel tatoeage als permanente make-up (PMU) van de tepelhof aan. Welke techniek voor u het meest geschikt is wordt eerst samen met u bekeken en besproken tijdens het intake gesprek. We nemen uitgebreid de tijd voor elke patiënt. Er wordt ook aandacht besteed aan uw wensen en de kleur en vorm van de pigmentatie.

Een reëel verwachtingspatroon is belangrijk bij de overweging voor een borstreconstructie. Het is namelijk zowel lichamelijk als geestelijk een zware ingreep, van vaak meerdere operaties. Daar komt bij dat het soms nodig is de natuurlijke borst te verkleinen of te verstevigen om beide borsten zoveel mogelijk op elkaar te laten lijken. Een gereconstrueerde borst zal in vorm, grootte en gevoel altijd verschillen van een natuurlijke borst. Toch zijn vrouwen die een borstreconstructie ondergingen in het algemeen zeer tevreden met het eindresultaat. Ze durven weer meer aan en voelen zich daardoor psychisch sterker.

In geval van geneesmiddelen gebruik moet u dit al tijdens het eerste bezoek melden aan de plastisch chirurg. Bepaalde medicijnen (zoals aspirine, ascal en dergelijke) mag u een aantal dagen voor de borstreconstructie niet meer nemen. Daarnaast moet u minstens zes weken voor de operatie stoppen met roken. Nicotine vernauwt namelijk de bloedvaten waardoor de kansen op problemen bij de wondgenezing toenemen. Voor operaties waarbij weefsel verplaatst wordt is stoppen met roken zelfs een voorwaarde. Als u te zwaar bent adviseert de plastisch chirurg u eerst af te vallen. Het is raadzaam om een pyjama met een voorsluiting te dragen zodat de operatiewond gemakkelijk kan worden verzorgd.

Enkele dagen na een borstreconstructie worden de drains (dunne slangetjes in het wondgebied om wondvocht af te voeren) weggehaald. Bij ontslag uit het ziekenhuis hoort u wanneer uw controle-afspraak is bij de plastisch chirurg. Eventuele hechtingen worden op het spreekuur verwijderd. De eerste twee tot zes weken na de operatie moet u het rustig aan doen. De plastisch chirurg vertelt u precies wat u wel en wat u niet mag. Het kan verstandig zijn om voor de eerste periode thuishulp te regelen. Met een eventuele tweede operatie wordt altijd gewacht tot u weer voldoende bent aangesterkt.

Een borstreconstructie wordt niet gezien als een verfraaiende ingreep, maar als een behandeling om de gevolgen van een borstamputatie zo goed mogelijk te herstellen. In principe vergoeden alle zorgverzekeraars de kosten van een dergelijke operatie.